Goed Bestuur

De vader van Daniel Renders, de derde coach van RSC Anderlecht, was mijn eerste voetbaltrainer. “Menneke, ik zet aa libero, ge zaait ne gruute”. Groot van gestalte, bedoelde hij. Old School. Ik haat verdedigen. Nog steeds. De trainingen waren eenvoudig samengesteld. Een paar rondjes rond het veld en daarna een paar keer op goal shotten, één tweetjes om te eindigen met een matchke. Daar leefde ik een week naar toe. Nu nog. Vader Renders was een goed man. De eerste coach die mij opstelde in een officiele wedstrijd. De Miniemen C van Sporting Club Union Progrès Jette tegen de C’tjes van RSC Anderlecht. Ik sta libero. Verdedigen. Ik heb het nooit gekund. Ik gruwel van slidings en koppen. We verloren 0-17. Ik kom wenend thuis waar mijn vader me kort toespreekt. “Gij moet nog veel leren, gij. Volgende keer beter” en dat was dat.
Onderweg naar Luik moet ik aan de vorig jaar gestorven “Monsieur Renders” denken. En aan zijn zoon Daniel. Hij was twintig jaar geleden de hoofdcoach van Racing Jet, een boven zijn stand levende eersteklasser. Racing Jet, het resultaat van verschillende mislukte Brusselse fusies – waar hebben we dat nog gehoord? -, voetbalde in het klein stadionnetje in de schaduw van de Heizel. Een klein en slecht veld. Vandaag is het de thuishaven van de vrouwenploeg van paarswit. Raymond Goethals was er de grote baas., de technisch directeur. Een goede leerschool voor Renders junior.
Racing Jet bestaat niet meer. Nooit echt levensvatbaar geweest, ondanks een rare fusie met Waver. Vandaag speelt Racing Jet Waver in vierde klasse.
Standard – Anderlecht is de enige echte voetbalklassieker van het land. In de wagen vraag ik me af hoe hartelijk de begroeting tussen de Roemeense Standardcoach Laszlo Bölöni en Daniel Renders zal zijn. Renders was een seizoen de coach van leeftijdsgenoot Bölöni. De stylist had de Europa Cup 1 (huidige Champions Lague) gewonnen met Steaua Boekarest, Daniel Renders heeft nooit echt op niveau gevoetbald en heeft zich nederig opgewerkt. Arrigo Sacchi, de architect van het grote Milan met Van Basten en Gullit, verkocht schoenen en had alléén bij kleine clubjes getraind voordat hij doorbrak bij Parma AC en vervolgens Milan.
Bölöni en Renders zijn in 1987 hechte vrienden geworden.
De incidenten op het veld en in de spelerstunnel van de kampioensmatch van de Rouches vorig jaar tegen Anderlecht zindert nog na. Paarswit een gewond dier, er valt een rekening te verheffen.
Ik bid voor het eerherstel van RSCA. Brussel moet weer de voetbalhoofdstad van het land worden. Misschien vanavond? Ik geloof er niet echt in. Het gebed lijkt verhoord te worden. Anderlecht speelt zijn beste wedstrijd in maanden. Het mag niet zijn. Onverdiend verliezen in de laatste minuut is het ergste wat er is. Ik blijf in Luik plakken met de chauffeur van spelersbus van Standard Luik. Sterke verhalen. De dag nadien verliest FC Brussels zwaar op Antwerp en gaan White Star Woluwe en Union ook al de boot in derde klasse.
Een zwart voetbalweekend. Gelukkig wordt de hoofdsponsor van RSCA op zondagavond gered. Eindelijk goed bestuur.
Laszlo Bölöni en Daniel Renders laten het allemaal niet aan hun hart komen. Ze blijven goede vrienden.