zaterdag 1 november 2008

DE KAAK VAN SILVIO PROTO (22/09/08) Brussel Deze Week

“Laat me je kaak eens zien” vraagt Jacques Borlée aan Silvio Proto, bijna eeuwige keeperbelofte van het Belgisch voetbal en RSC Anderlecht. De opgeschoten Proto mag dit seizoen drie verloren voetbaljaren goed maken bij het andere paarswit. Beerschot. Tegenslag, talloze vervelende blessures, een ijzersterke Daniel Zitka en weifelende trainers hielden hem bijna drie seizoenen op de bank. Niet zo lang geleden kon Proto de tweede keeper van Arsenal worden. Hij weigerde omdat hij in Brussel méér zou voetballen. Het leven neemt soms rare wendingen aan.
De aanwezigen in de coulissen van “Studio 1” kijken verbaasd naar beide atleten. Borlée, voormalig sprintkampioen, trainer en vader van Olivia (zilveren medaille 4X400 meter in Peking), Kevin en Jonathan (finalisten van de 4X400 meter mannen), neemt de kaken van de Italo-Belg in beide handen. De opgeschoten doelwachter laat, ietwat onwennig, begaan.
Silvio Proto is een trainingsbeest. Altijd al geweest. Ondanks de vele blessures krijgt niets of niemand hem klein.
Het kersvers sluitstuk van Beerschot klaagt over de zwakte van zijn rechterbeen. “wat ik ook doe, krachttrainingen, fitnessen enz..., het lukt niet. Mijn rechterbeen blijft een zwak punt. Ik krijg hem maar niet sterker”.
Borlée, een ex-atleet, zich voortdurend bijscholend, stelt: “je linkerkaakbeen is méér ontwikkeld dan je rechter. Je hebt een probleem van “statique””. Wat hij bedoelt begrijpt niemand. Het komt erop neer dat een slechte houding, het gevolg van een even slecht trainingsregime de prestaties van Proto negatief beinvloedt. Voetbal is conservatief en arrogant. We leren méér in een gesprek met Jacques Borlée dan in twintig naslagwerken van eminente voetbaltrainers.
Borlée geeft ook wat voedingstips. ’S Morgens moet je veel eten. Zo veel mogelijk. Vet en suiker. Koffie mag pas op het einde van het ontbijt genuttigd worden. Waarom weet ik niet meer maar we geloven hem allemaal. De zilveren medaille van zijn dochter bewijst zijn groot gelijk. De lunch moet licht zijn. De zwaarste training heeft op donderdag plaats (als de wedstrijd zaterdag plaatsvindt) en er moet binnen het half uur na de training of wedstrijd gegeten worden. Dat versnelt de recuperatie met minstens 48 uur. Niemand spreekt. We hangen collectief aan zijn lippen. Het charisma van de afgetrainde Borlée. Bewondering.
De atletiek en vele andere Olympische sporten staan zo veel verder dan de conservatieve voetbalwereld. Na de uitzending vraagt Silvio Proto vraagt nederig het GSM nr van Borlée, een voetbalfan.
Hoe zou het met Nicolas Frutos zijn? Inmiddels zijn alle aanvallers van RSCA gekwetst. Alle vijf. Jacques Borlée huivert van de houding van de Belgische voetbalwereld. “Wat in atletiek (en tot voor kort tennis) wèl lijkt te kunnen – zich meten met de internationale top - moet zeker ook met voetbal verwezenlijkt kunnen worden”, stelt hij. “Het is een kwestie van talent, trainen en overtuiging” vervolgt Borlée. “Natuurlijk kan een Belgische club nog een Europa Cup winnen. Je moet het alléén maar willen. Echt willen”
Jacques Borlée trekt binnenkort naar de Verenigde Staten om zijn kinderen beter te maken.

Geen opmerkingen: